De waarheid achter een fractuur

Stel je voor:
Je valt en breekt je heup. Geen probleem — je wordt snel naar het ziekenhuis gebracht, waar ze een röntgenfoto maken en je direct naar de operatiekamer brengen om je dijbeen te repareren met de nieuwste technologie. De procedure is snel, en je loopt, met hulp, alweer binnen een dag.

Het is vervelend, maar No big deal want dit overkomt veel mensen.
Maar dan ontstaan er complicaties. Tijdens je ziekenhuisopname krijg je een longontsteking van een resistente ziekenhuisinfectie.  Nu heb je niet alleen pijn van een gebroken heup maar ben je ook aan de antibiotica, en staat je een langere herstel periode te wachten.

Het is onwaarschijnlijk dat iemand zich afvraagt waarom je eigenlijk struikelde, maar de waarheid is dat je al maanden last had van gezichtsproblemen. Het belemmerde je om de kuil te zien, waardoor je te val kwam. Achteraf blijkt dat de onderliggende oorzaak diabetes-suikerziekte is; wat tegenwoordig prima te behandelen is.

Een simpel bezoek aan je huisarts had een keten van gezondheidsproblemen kunnen voorkomen, waaronder een gebroken been, longontsteking en permanente netvlies beschadiging.

De gezondheidszorg

De gezondheidszorg is de ruggengraat van de samenleving, maar elk jaar verliezen we de essentie ervan uit het oog. De schijnwerpers richten zich vaak op ziekenhuis-specialisten die zich concentreren op een beperkt aantal gezondheidsproblemen, roemen in prestigieuze tijdschriften te publiceren en de go-to-experts worden door politici in de media gebruikt, die graag hun investering in geavanceerde robotchirurgische technieken of het nieuwste mooie ziekenhuis (uhuhm Hospital Zendal) willen tonen — toevallig vlak voor de verkiezingen.
Maar laten we ook eerlijk zijn. Die nieuwe techniek is mooi en fascinerend en ja,  indrukwekkend.

Maar wat als we onze prioriteiten zouden verschuiven?

Wat als we ons richten op preventie en patiënten uit het ziekenhuis houden?

Talloze keren heb ik me afgevraagd: Waarom ben ik arts geworden? De lange uren, de enorme financiële en tijdsinvestering, en de tol die het neemt op onze gezondheid. Wist u dat artsen een verhoogd risico lopen op burn-out, verslaving en zelfs zelfmoord?

Sommige artsen worden gemotiveerd door het financiële aspect (niet in Spaanse publieke systeem). Anderen kiezen hun carrière voor de prestige of de competitieve aard van hun specialismen. Dan zijn er de adrenaline-zoekers die floreren in de hectiek van de spoedeisende hulp.

Toen ik mijn oom vertelde dat ik Huisarts wilde worden, reageerde hij met: “Maar alleen huisarts? Ga je je niet specialiseren?”

Deze reactie is helaas vrij gebruikelijk. Veel mensen realiseren zich niet dat het jaren van toewijding en hard werken kost om de titel huisarts te bereiken. Huisartsen behandelen ongeveer 80% van hun patiënten zelfstandig! In 2024 echter, heeft Madrid slechts 11% van de publieke gezondheidsuitgaven aan de eerstelijnszorg besteed, terwijl Andalusië 18,45% heeft toegewezen. Beide cijfers liggen ver onder de 25% die door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) wordt aanbevolen.
Het is duidelijk dat de prioriteiten serieus heroverwogen moeten worden.

Waarom huisarts zijn zo mooi is?

Huisarts = Arts aan huis. Of in engels; Family Doctor. Huisartsen staan ons bij in elk hoofdstuk van het leven. Van kinderwondjes, en de domme beslissingen van tieners, tot de laatste levensfasen en zelfs daarna voor de dierbaren die je achterlaat.
Hoewel het voorschrijven van tests, medicatie of het doorverwijzen naar specialisten deel van de rol is, ligt de ware vervulling in het opbouwen van verbindingen, educatie en preventie, en het in staat stellen van mensen om een leven van doel en kwaliteit zelfstandig te leiden, terwijl we comfort en waardigheid bieden wanneer het einde nadert.

Het is werkelijk een eer om deel te mogen zijn van de meest intieme en moeilijke momenten van het leven. En als zorgverlener vergeten wij dit snel. We zien mensen tijdens hun meest kwetsbaarste momenten, worden uitgenodigd in hun huizen en ze vertrouwen ons hun meest waardevolle bezit toe; hun leven.

Ondanks de lange uren, de sociale onderwaardering en de frustratie door gebrek aan financiering is dit het mooiste vak van de wereld.

Dus zoek een huisarts in de buurt die je vertrouwt — iemand die echt naar je luistert. Deel je zorgen, je ervaringen en je uitdagingen met hen. Samen kunnen jullie definiëren wat kwaliteit van leven voor jou betekent en proactief werken aan het voorkomen van jouw versie van een gebroken heup en longontsteking. 😉

Met vriendelijke groet,
Hanneke de Boer – huisarts in Madrid